Pruski tasak piechoty z roku 1860 (nr inw. MP/AH/107)

Znany jako Faschinenmesser. Ze względu na niewielkie wymiary doskonale nadawał się do prowadzenia prac obozowych. Takie też było jego podstawowe zadanie. Służył głównie do odcinania z drzew cienkich gałązek (zwykle do  grubości jednego centymetra). Gałązki te, czyli faszyna, potrzebne były do tworzenia wiązek (kiszki faszynowe). Z nich budowano umocnienia obozowe. Faschinenmesser posiadał czasami, oprócz ostrza, także ząbkowaną drugą stronę głowni. Sprawiała ona, że Faschinenmesser  stawał się bardziej uniwersalnym narzędziem mogącym służyć także za piłę.

Jest to też krótka broń boczna posiadająca jednosieczną głownię bez zbrocza czy grani. Tego typu tasak dobrze sprawdzał się podczas bezpośrednich starć w bliskim dystansie, gdy nie było wiele miejsca do walki za pomocą dłuższej broni z nałożonym bagnetem. To także lekka broń do dynamicznej walki, która w przypadku utraty broni palnej stanowiła ostatnią możliwość na zachowanie pewnej zdolności bojowej podczas bitwy. Rękojeść odlana jest z mosiądzu.

Faschinenmesser w różnych wersjach był używany przez żołnierzy od ostatniej ćwierci XVIII wieku po początki XX wieku.

Opracowanie: Michał Smoliński

Pruský tesák pro pěšáky z roku 1860 (nr inw. MP/AH/107)

Známý také jako Faschinenmesser. S ohledem na jeho menší rozměry a původní úlohu se tento tesák používal k ženijním pracím. Sloužil především k odřezávání tenkých větví (prutů), v průměru o velikosti jednoho centimetru, z nichž se tvořily proutěné svazky sloužící k budování táborového opevnění. U mnohých typů těchto tesáků bývají hřbety čepelí opatřeny pilovými zuby. Z Faschinenmesseru tak vytvářely velmi univerzální nástroj sloužící i jako pila.

Jednalo se o krátkou lehkou jednosečnou poboční zbraň bez žlábku, hodící se nejen k boji zblízka tam, kde nebylo dostatek místa k boji na bodáky, ale i k okamžitému souboji. Tesák mohl mimo jiné v bitvě představovat i záchranu v případě, že voják přišel o svou palnou zbraň. Rukojeť je odlita z mosazi. Faschinenmesser v různých podobách používali vojáci od poslední čtvrtiny 18. věku do počátku 20. století.

Zpracování: Michał Smoliński
Překlad: Jakub Mamula

Powrót

Baner

Projekt "Bogactwo kulturowe zabytków architektury Zlatych Hor i Prudnika / Kulturní bohatství památek Zlatých Hor a Prudniku" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz ze środków budżetu państwa. Przekraczamy granice"